لک صـورت یا ملاسـما عـارضه پوستی شـایعی به خصوص در دختران و خانم های جوان است. این عارضه به صورت لکه های قهـوه ای روشن تا تیره بر روی گونه ها ؛ پیشانی و چانه و لب بالا اکثراً دو طرفه و قرینه دیده می شود. شـایع ترین سنین
بروز آن ۲۰ تا ۳۰ سالگی است اگرچه در دوره ی یائسگی هم ممکن است دیده شود و در خانم ها بیشتر از آقـایان است.
هیچکدام از روش های درمانی لک صورت دائمی نیست و در یک جلسه نیز انجام نمی گیرد و نیاز به تجـدید درمان دارد ؛ زیرا استـعداد افراد برای ایجاد لک با این روش های درمانـی برطرف نمی گردد. به هر حال مصرف ضدآفتاب در افراد مستعد یک نیاز حیاتی در درمان و پیشگیری از لک می باشد.
عـلت های مختلفی در ایجـاد آن نقـش دارند ولی عامل اصلی تشدید کننده بیماری را اشعـه ماوراء بنفش خورشید می دانند.
علل:
مصرف دارو به خصوص داروهای پیشگیری از حاملگی ( به صورت قرص، تزریقی و یا کاشتنی ) و…. داروهای دیگر نیز در بروز آن نقش دارند.
تغییـرات هورمونی در بـدن از جـمله کـیست های متعـدد تخمــدان و یا بیماری غــده فوق کلیوی.
عطرها و دئودورانت ها و لوازم آرایشی نیز می توانند این ضایعات را ایجاد کنند.
با پیشگیری از تابش مستقیم اشعه خورشید بر روی صورت از ایجاد لک تا حد زیادی می توان جـلوگـیری کرد.
مصرف کرم های ضد آفتاب به طور
منظم با عیار بالاتر از ۲۰ به فواصل هر ۳ ساعت و همچـنین اجـتناب از تابش نور مستقیم خـورشـید بر روی صورت در افراد مستعـد، می توان از ایجـاد لک پیشگیری نمود. برای از بین بردن لک با تجویز پزشک متخصص از کرم های حــاوی هـیدروکـینون با درصدهای گـوناگـون ( نباید بیشتر از ۶ تا ۷ درصد باشد) و نیز از کرم ترتینوئین ۰۵/۰ درصد می توان اسـتفاده نمود. در صورت استفاده از این دو کرم بهتر است صبح پس از استفاده از کرم های ضدآفتاب استفاده شود.
روش های دیگـر در درمان لک صورت : لایه برداری ( PEELING ) ؛ سایش پوست به صورت مکانیکـی ( DERMABRESION & SALABRESION )؛ لـیزر؛ کـه بسـته به پوسـت افـراد انتخـاب می شود. افـراد با رنگ چـشــم روشـن و مـوهـای روشــن مـقـــدار رنگـدانـه پـوسـتی کـمتری نسـبت به پوسـت های تیره دارند و به همین دلیل نور آفتاب بیشتر در پوست این افراد نفوذ دارد و چون یکی از اثرات نور آفتاب ایجاد لک صورت و همچنین کــک و مک است برای پیشگیری و درمان ، این افراد نیاز مبرم به ضد آفتاب دارند

لاتکس ماده‌ای لاستیکی مانند است که از صمغ درختی به همین نام که در افریقا و جنوب شرقی آسیا می‌روید بدست می‌آید. بسیاری از وسایل یکبار مصرف پزشکی از لاتکس ولی از نوع مصنوعی آن ساخته می‌شوند. بدلیل استفاده روزافزون از این وسایل در بیمارستانها و مراکز درمانی بیشترین موارد حساسیت به لاتکس به دنبال استفاده از دستکشهای معاینه و دستکشهای جراحی استریل در پرسنل درمانی دیده می‌شود. ولی مردم عادی نیز از این حساسیت در امان نیستند. برخی وسایل بهداشتی خانگی از جمله کاندوم نیز از جنس لاتکس هستند که ممکن است ایجاد حساسیت کند.
حساسیت به لاتکس در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟
۱٫ بیشترین میزان حساسیت را در گروه پزشکی که به وفور از دستکش لاتکس استفاده می‌کنند می‌توان دید.
۲بیماران مبتلا به اختلالات سلولهای مغز استخوان
۳ بیماران مبتلا به اختلالات مثانه و سیستم ادراری
۴٫ سابقه انجام جراحیهای متعدد
۵٫ وجود سوند ادراری به مدت طولانی
۶٫ سابقه دیگر بیماریهای حساسیتی مانند آسم و اگزما
۷٫ سابقه حساسیت به موز، بادمجان، کیوی، ادویه‌جات و آجیل
راههای تماس با لاتکس
۱٫ تماس پوستی مانند دستکش
۲٫ تماس مخاطی مانند مصرف کاندوم
۳٫ تماس تنفسی در بیمارانی که دستکشهای لاتکس را باد می‌کنند. بخصوص بعد از اعمال جراحی برای جلوگیری از بروز اختلالات تنفسی به بیمار توصیه می‌شود که دستکشهای لاتکس را باد کند.
۴٫ تماس خونی در بیمارانی که مدت زمان طولانی از طریق آنژیوکت سرم یا دارو دریافت می‌کنند. بخش داخل رگی آنژیوکت از جنس لاتکس است.
انواع واکنشهای حساسیتی به لاتکس
۱٫ حساسیت تحریکی ناشی از تماس با لاتکس:
خفیفترین نوع حساسیت است که بصورت خشکی، خارش، سوزش، پوسته ریزی و قرمزی پوست دیده شود. معمولا به دنبال استفاده مکرر از لاتکس پدیدار می‌شود.
۲٫ حساسیت تماسی تاخیری:
علائم این نوع حساسیت با نوع قبلی تفاوت چندانی ندارد ولی شدت و وسعت درگیری آنها بیشتر است. علائم چند هفته بعد از تماس با لاتکس ظاهر می‌شوند و تا مدت طولانی باقی می‌مانند.
۳٫ حساسیت تماسی فوری:
نادرترین و شدیدترین نوع حساسیت است. بلافاصله بعد از تماس علائم حساسیت بصورت آبریزش بینی، قرمزی چشم، گرفتگی عضلانی، کهیر و خارش شدید نمایان می‌شوند. بندرت ممکن است علائم گسترده تر شوند و باعث بروز طپش قلب، لرزش اندام، درد قفسه سینه، تنگی نفس، کاهش فشار خون و حتی شوک حساسیتی گردد.
روشهای درمانی حساسیت:
در قدم اول درمان تمام وسایل لاتکس را از دسترس بیمار دور کنید.
در موارد بروز علائم خفیف می‌توان از داروهای ضد حساسیت استفاده کرد. در صورت افزایش شدت علائم، ترکیبات کورتونی به درمان اضافه خواهد شد. در موارد شدید بیماری، استفاده از اپینفرین، تزریق وریدی سرم و موارد حمایتی اورژانس ضرورت پیدا می‌کند.
هیچگونه درمانی برای از بین بردن این حساسیت وجود ندارد و بهترین اقدام در اینگونه موارد پرهیز از تماس با لاتکس است. توصیه می‌شود کسانی که سابقه ابتلا به موارد شدید حساسیت به لاتکس را داشته‌اند همیشه یادداشتی با این محتوی : “من حساسیت شدید به ترکیبات لاتکس دارم” با خود به همراه داشته باشند. چرا که این افراد در صورت بروز علائم شدید به بیمارستان منتقل خواهند شد و در آنجا اولین اقدام نصب آنژیوکت است که مستقیما در داخل رگ گذاشته می‌شود و به این ترتیب ممکن است بیمار وارد مرحله خطرناک شوک شود.
از آنجایی که با هرتماس به ماده حساسیت زا بر شدت علائم افزوده می‌گردد، بهترین توصیه به بیماران حساس به لاتکس پرهیز از هرگونه تماس با اینگونه ترکیبات است. بعضی از مواد غذایی دارای پروتئینی مشابه آنچه در لاتکس دیده می‌شود هستند بطوریکه مصرف این مواد در افراد حساس به لاتکس علائم مشابه تماس با لاتکس ایجاد کند. به این ترتیب دوری از این مواد غذایی نیز الزامی است. این مواد غذایی عبارتند از: موز، کیوی، آناناس، هلو، شلیل، انگور، انجیر، کرفس، گوجه فرنگی، عنبه، سیب، گلابی، سیب زمینی، هندوانه، گیلاس، توت فرنگی، گندم و فندق. برعکس این حالت نیز وجود دارد یعنی کسانی که به این مواد غذایی حساسیت دارند به احتمال زیاد به لاتکس نیز حساس هستند

۱٫دو حبه انگور را شسته و تمیز کرده و آنها را از وسط به دو نیم کنید ، تکه های برش داده شده را به تمام سطح پوست خود بمالید. سپس برای حفظ خواص آن در منافذ پوست صورت را با آب سرد بشویید.
۲٫کمی آب جوش را در یک کاسه ریخته سپس دو یا سه قطره چای یا اسطوخودوس – با توجه به نوع پوست- در کاسه بریزید. موهای خود را با حوله پوشانده و برای چند دقیقه بخور بگیرید.
سپس یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیری شکل شود. این خمیر را روی جوشهای سر سیاه بمالید و بگذارید ۱ یا ۲ دقیقه همینطور بماند سپس به آرامی آنرا از پوست بخراشید و پوست را با آب گرم تمیزکنید بعد از آن برای بستن منافذ پوست ، صورت خود را با آب سرد بشویید.
۳٫در این روش ۴ عدد آسپرین و یک قاشق غذاخوری آب و کمی روغن یا عسل نیاز دارید.
آسپرین ها را در آب حل کرده و کمی روغن – روغن زیتون یا بادام و یا هر چه در دسترس دارید- را به آن مخلوط اضافه کنید البته می توانید به جای روغن از عسل استفاده نمایید. عسل و یا روغن برای چسبندگی مخلوط استفاده می شود که البته حاوی سالیسیلیک اسید می باشد که خاصیت روشن کنندگی پوست و برطرف کنندگی لکه های خشک را نیز دارد.
یک لایه نازک از خمیر را روی جوشهای سر سیاه مالیده دقت کنید که اطراف چشم ، گوشه های بینی و دور لبها آنرا نمالید. ۱۰ دقیقه روی پوست قرار داده و سپس با آب گرم بشویید و سعی کنید همراه با شستن آن جوشهای سر سیاه را از بین ببرید . در نهایت پوست را با آب سرد شستشو داده و با جوشهای سر سیاه خداحافظی کنید!
۵٫دو قاشق غذاخوری بلغور جوی دوسر، سه قاشق غذاخوری ماست و یک قاشق غذاخوری آب‌لیمو و یک قاشق چایخوری روغن زیتون را با یکدیگر مخلوط کنید و آن را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید و پس از ۷ تا۵ دقیقه بشویید
۶٫مخلوط آبلیمو، روغن بادام و گلیسیرین و قرار دادن آن به مدت ۵ دقیقه بر روی پوست، از روش‌های خلاصی از شر دانه‌های سرسیاه است.
۷٫قرار دادن پوست خیار به مدت ۲۵ دقیقه بر روی پوست نه تنها دانه‌های سرسیاه را می‌تواند پاک ‌کند، بلکه لکه‌های پوستی ناشی از آکنه را نیز کمرنگ می‌کند.
۸٫یک خمیر از دانه‌های آسیاب شده شنبلیله و آب تهیه کنید و آن را هر شب به مدت۵ الی ۱۰ دقیقه روی پوست خود قرار دهید و سپس با آب گرم بشویید.
۹٫ دو قاشق چایخوری بی‌کربنات سدیم را در سه تا چهار فنجان آب‌جوش بجوشانید و یک حوله تمیز را با آن مرطوب کنید و روی پوست خود قرار دهید. این عمل را پنج تا شش بار در روز تکرار کنید.
۱۰٫بادام پودر شده را با کمی آب و گلاب مخلوط کرده و روی لکه‌ها قرار دهید و پس از چند دقیقه با آب ولرم بشویید

قرمزی، تاول های ریز (وزیکول) از خصوصیات حاد اگزمایی است. وقتی ضایعات «تحت حاد» می شوند، بتدریج فروکش می کنند و در موارد مزمن، ضایعات، خشک شده و ضخامت پوست افزایش می یابد، خطوط پوست برجسته می گردد و میزان رنگدانه پوست افزایش می یابد. در نواحی که اگزما وجود دارد پوست تیره تر می شود.
خارش و سوزش در تمام مراحل به وفوردیده می شود (در مراحل حاد، تحت حاد و مزمن) که باعث خراشیدگی و در نتیجه عفونت باکتریال ثانویه می شود.
*انواع اگزما
۱٫اگزمای تماسی
۲٫اتوپیک
۳٫سبورئیک درماتیت
* مواد حساسیت زا
▪ مواد پلاستیکی، اسپری های مو که ممکن است سبب ادم پلک ها شوند.
▪ رژلب ها (که بیشتر لب تحتانی را تحریک می کنند).
▪ لاک های ناخن و پاک کننده های لاک (که ممکن است در اثر تماس ناخن با صورت، منجر به ایجاد التهاب در صورت گردند.
کرم های بی رنگ کننده که بیشتر در افراد با پوست تیره باعث تحریک می شود؛ در ابتدا باعث کمی بی رنگ شدن پوست و بتدریج باعث ایجاد التهاب و ▪ بثورات و متعاقب آن، خود این مواد باعث افزایش رنگدانه در پوست می شود.
▪ داروها مثل انواع قطره های چشمی که از گروه «سولفانامیدها» هستند.
▪ بی حس کننده های موضعی.
▪ برخی آنتی بیوتیک های موضعی مثل نئومایسین.
▪ گیاهان و سبزیجاتی مثل کرفس، گوجه فرنگی، پوست پرتقال، سیر، پیاز و مواد دیگر مثل انبه.
▪ تماس با چوب در افرادی که در جنگل یا صنایع چوب سازی کار می کنند.

زگیل از آن بیماری‌هایی است که وقتی به جان کسی می‌افتد، دیگر دست‌بردار نیست. از یک طرف ریشه‌اش را می‌سوزانی از آن طرف مجددا سر درمی‌آورد.
زگیل تناسلی یک بیماری آمیزشی به شدت مسری است و از طریق روابط جنسی منتقل میشود.
انتشار زگیل از طریق تماس مستقیم پوست به پوست می باشد.
. تمام بیمارانی که مبتلا به این ویروس هستند، دارای زگیل قابل رویت نمی باشند، فقط یک تا ۵ درصد افراد آلوده به این ویروس دچار زگیل های قابل مشاهده می شوند. چون آلودگی به این ویروس علامت خاص به غیر از ایجاد زگیل ندارد، اکثر زنان و مردان مبتلا به این ویروس، سبب انتقال آن در جامعه می شوند. شانس ابتلا به زگیل در افرادیکه بیش از یک شریک جنسی دارند خیلی زیاد است.
بسیاری از مبتلایان به این بیماری نمی دانند که نیاز به چه اقداماتی دارند، بخصوص وقتی که از طرف پزشکان مختلف توصیه های متفاوت دریافت می کنند.
ویروسHuman که عامل این بیماری است انواع مختلف دارد که به دو دسته پر خطر و کم خطر تقسیم میشود.
سازمان غذا و دارو واکسن زگیل تناسلی برای دختران را در سال ۲۰۰۶ و واکسن زگیل تناسلی برای پسران را در سال ۲۰۰۹ مورد تایید قرار داد. بدین دلیل واکسیناسیون دختران در سن ۱۳ سالگی و پسران در سن ۱۲-۱۱ سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی گنجانده شده است. توصیه می شود واکسیناسیون زیر ۲۶ سال باشد. هر قدر سن واکسیناسیون پایین تر باشد، اثرات آن بهتر است. این ویروس عامل ایجاد سرطان دستگاه تناسلی، مقعد و دهان در هر دو جنس زن و مرد و سرطان دهانه رحم در خانمها است. این ویروس باعث ابتلا به سرطانهای رحم و مقعد میشود.
وقتی فردی میتلا به این ویروس شد، غیر قابل درمان می شود و با علم پزشکی امروز این ویروس در بدن وی باقی می ماند. در اینجا درمان های زگیل تناسلی بیان می شوند، همان ضایعاتی که زگیل مانند بوده و قابل رویت هستند، وگرنه درمانی برای ویروس داخل خون وجود ندارد. از بین بردن زگیل ها خطر انتقال بیماری را کم می کند، ولی صفر نمی کند. همچنین استفاده از کاندوم خطر انتقال بیماری را کم می کند ولی باز صفر نمی کند. اگر ناحیه دهان با دستگاه تناسلی تماس پیدا کند، زگیل ها می توانند در اطراف لب ها، داخل حفره دهان و حلق ایجاد شوند.
. اقدامات درمانی مناسب و تحت نظر قرار گرفتن می تواند به مقدار زیادی در کاهش عوارض ابتلا به زگیل تناسلی کمک کننده باشند. مردان و زنانیکه دارای شرکای جنسی متعدد هستند، لازم است حتما خود را از نظر احتمال آلودگی به ویروس HPV چک بکنند.
استفاده از کرم ها و ژل های بخصوص از جمله اقداماتی است که شخص بیمار به آن رجوع می آورد. اما در بسیاری از موارد بخصوص در خانم ها بیماران نمی توانند همه ضایعات را مشاهده کنند و بنابراین نمی توانند این داروها را روی تمام ضایعات بمالند.
بنابر این برای معالجه زگیل های تناسلی لازم است به پزشک مراجعه شود تا ابتدا نوع زگیل و ویروس آن شناسایی شود.
راههای درمان
لیزر:
این نوع درمان در مواردیکه ضایعات وسیع هستند و عود کرده اند استفاده می شود. به بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی نیاز دارد. لیزر سبب تخریب ضایعات می شود.
سوزاندن با الکترود:
در این روش با استفاده از جریان برق و با بی حسی موضعی زگیل ها سوزانده می شوند. در مواردیکه تعداد زگیل ها زیاد است، بی حسی های متعدد موضعی مشکل ساز می شوند. علاوه از آن بخار ناشی از سوختن زگیل، حاوی ویروس می باشد.
کرایو یا فریز کردن:
کرایو بهترین روش درمانی زگیل تناسلی است که بهترین نتیجه و کمترین عوارض را دارد. ممکن است به چندین جلسه نیاز باشد و گاهی در محل زگیل طاول پدید می آید. در خانم های باردار نیز می توان از کرایو استفاده کرد.
در کلینیک زیبایی نسیم قیطریه کرایو کردن زگیل ها با بهترین امکانات توسط متخصصین صورت میگیرد

آبرسانی امروزه نقش بسزایی در زیبایی و طراوت پوست ایفا می کند.
خشکی و کم آبی پوست مقوله ای که بسیاری از افراد را مبتلا می کند مخصوصا کسانی که در کلان شهرها زندگی می کنند . مواردی چون استرس ، بی خوابی ، نورخورشید ، تغذیه نامناسب و نخوردن آب کافی سهم بسزایی در ابتلا افراد دارد که در نهایت پوست خسته ، کدر و بی حال می شود.
روش های درمان و بهبود :
تغذیه مناسب ، تنظیم ساعات خواب و استراحت کافی ، استفاده از نوشیدنی هی گیاهی مانند : دم نوش اسطوخودوس ، گل گاو زبان ، بابونه ، استفاده از کرم های ضد آفتاب مخصوص هر پوست می باشد
یکی دیگر از راه های پیشگیری از کم آبی پوست استفاده از کرم ها و ماسک های مخصوص آبرسانی است . چون این کرم ها می توانند ۳ یا ۴ برابر وزن خود آب ذخیره کنند و پوست را در حد کفایت آبرسانی می کنند .
استفاده از ماسک های آبرسانی مخصوصا برای افرادی که در مناطق گرم و خشک هستند ، حداقل هفته ای یک بار لازم و ضروری است.
نکته ای که باید درباره ماسک ها دقت داشت این است که از ماسک استانداردی که توسط کارشناس متبحر تجویز می شود ، استفاده کنید.
چون شخصی که پوست چرب دارد نمی تواند هر نوع ماسکی را استفاده کند .
نحوه آبرسانی با کرم ها :
ابتدا تمیز کردن صورت که خیلی مهم و ضروری است .
همه کسانی که صرفا پوست خشک دارند از شیر پاک کن های لاین آبرسان استفاده می کنند و کسانی هم که پوست مختلط دارند ( هم چرب و هم خشک ) از پاک کننده های دو فاز استفاده می کنند .
بعد از پاک کردن صورت از آبرسانی های مخصوص هر پوست باید استفاده کرد. کسی که پوست خشک و معمولی دارد نمی تواند از کرم مخصوص پوست چرب استفاده کند.آن را تغییر داد که پوست به آن عادت نکند و کارایی لازم را داشته باشد.
استفاده از این کرم ها در ساعت اولیه صبح و مخصوص شب الزامی است. در شب چون پوست در حال استراحت می باشد ، جذب بیشتری داشته و برای روز بعد ، پوست تازه و شاداب می شود.
پس از مصرف چند دوره خود فرد متوجه شادابی و طراوت پوستش می شود.
استفاده از ماسک های آبرسان بعد از ماساژ تاثیر بسزایی دارد:
رسوب پوست صورت خارج می شود
در هنگام ماساژ شما حالت ریلکس گرفته و استرس از شما دور می شود و جذب بیشتری را خواهید داشت.

عوارض جانبی قرص راکوتان
عوارض چشمی
عوارض چشمی در ارتباط با مصرف راکوتانشامل: خشکی چشم، کدورت قرنیه، کنژنکتیویت(التهاب ملتحمه)، بلفاریت(التهاب لبه پلکها)، کاهش دید شب و کراتیت(التهاب قرنیه) است که معمولا با قطع دارو بهبود می یابد.
خشکی چشم با مصرف پماد های نرم کننده یا قطره های اشک مصنوعی بهتر می شود. به علت احتمال بروز کراتیت، بیماران مبتلا به خشکی چشم باید پیگیری شوند. بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید توشط چشم پزشک باتجربه معاینه شده و قطع دارو مد نظر قرار گیرید.  ممکن است عدم تحمل لنز تماسی بوجود آید که در این صورت لازم است بیمار در طی درمان از عینک استفاده کند.
کدورت قرنیه نیز ممکن است در مصرف کننده گان راکوتان ایجاد شود که بیشتر زمانی دیده می شود که دوز بالای دارو در بیماران با اختلالات کراتینیزاسیون(بیماری های پوسته ریزی دهنده) استفاده شود.
همه بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید دارو را قطع کرده و تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرند.
هر دارویی دارای یک رشته فواید و یک رشته عوارض نامطلوب است. رؤاکوتان نیز از این قاعده جدا نیست.
* خشکی لب: بارزترین عارضۀ این داروست که با استفاده از کرم های چرب کننده مثل کرم وازلین مرتفع می‌شود.
* خشکی دهان،بینی،چشم:دراین موارد در صورت تمایل می‌توانید از قطره چشمی و کرم داخل بینی استفاده کرد.با توجه به خشکی چشم استفاده از لنزهای چشمی توصیه نمی‌شود.
* خونریزی بینی:معمولآ در هفته‌های دوم یا سوم که خود به خود مرتفع می‌شود.
* درد خفیف مفاصل و ماهیچه ها بویژه زانو
* احساس خستگی و سردرد خفیف
* حساس شدن پوست به آفتاب و آفتاب‌سوختگی
* افزایش ریزش مو: اکثرآ زودگذر ولی در موارد بسیار نادر ممکن است دائمی‌شود.
در صورت مشاهدۀ این عوارض فورآ دارو را قطع کنید و پزشک خود را در جریان بگزارید.
* حالت تهوع
* استفراغ
* سردرد شدید و مزمن
* تاری چشم و اختلال در بینایی
* احساس افسردگی شدید