سرطان پوست جیست ؟
یکی از شایع ترین سرطان هایی که باعث بدخیمی می شود ، سرطان پوست می باشد و سالانه بیشتر از ۱ میلیون نفر به سرطان پوست مبتلا می شوند . بر اساس اینکه چه نوع سلولی سرطانی شده ، ۳ نوع سرطان پوست بوجود آمده است :
۱٫ ملانوم های بدخیم : سرطان ملانوم که کمتر دیده می شود ، امکان دارد که از گردش خون یا سیستم لنفاتیک گسترش یافته و به دورترین نقاط بدن نبز انتقال یابد زیرا این نوع سرطان پوست با دو نوع دیگر بسیار متفاوت می باشد .
۲٫ سرطان سلول های پایه ای : این نوع از سرطان به آرامی در مناطقی که دچار آفتاب سوختگی شده مخصوصا روی صورت ایجاد می شود که به ندرت به نواحی دیگر گسترش می یابد . ولی اگر درمان نشود می تواند به استخوان های زیرین و پوست های اطراف گسترش یافته و خطرات جدی ایجاد کند .
۳٫ سرطان سلول های سنگفرشی : علاوه بر اینکه در نواحی آفتاب سوخته دیده می شود ، ممکن است در نواحی دیگر هم دیده شود که گاهی قابلیت گسترش به غدد لنفاوی و یا سایر نواحی بدن را دارد .
دلایل ایجاد سرطان پوست :
در بعضی از خانواده ها ممکن است که شیوع سرطان پوست به علت داشتن زمینه ارثی بیشتر باشد اما مهم ترین علتی که برای سرطان پوست یافتند ، تماس طولانی مدت با نور خورشید می باشد مخصوصا اگر سبب آفتاب سوختگی و تاول شود .سرطان پوست علت های دیگری نیز دارد که کمتر شایع هستند مثلا تماس با بعضی از مواد شیمیایی ، تماس مکرر با اشعه ایکس ، اسکار یا جای زخم ها و سوختگی ها و…
سرطان پوست در مراحل ابتدایی ممکن است مانند لکه های معمولی پوستی باشد و شباهتی به سرطان پوست نداشته باشد . بنابراین لازم است که هر زائده غیر عادی مورد توجه قرار بگیرد و از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار بگیرد . همینطور هر تغییری که در شکل ، اندازه یا رنگ خال ها دیده شود نیز باید حتما تحت نظر قرار بگیرد .
علائم تشخیص سرطان پوست :
• لکه یا جوش روی پوست که اندازه اش تغییر کرده و دچار خونریزی می شود .
• در صورتی که زخم روی پوست ایجاد شود که درمان آن به مدت ۳ یا ۴ ماه طول بکشد و ب درستی درمان نشود .
• زخم هایی که دارای خصوصیات زیر باشند :
 زخم هایی که رنگ غیر یکدست دارند
 نامتقارن بودن زخم ها و اینکه دارای لبه های نامنظم باشند
 جوش هایی که ظاهرشان تغییر کرده و حالت زمخت و ناهموار به خود بگیرند

لک صـورت یا ملاسـما عـارضه پوستی شـایعی به خصوص در دختران و خانم های جوان است. این عارضه به صورت لکه های قهـوه ای روشن تا تیره بر روی گونه ها ؛ پیشانی و چانه و لب بالا اکثراً دو طرفه و قرینه دیده می شود. شـایع ترین سنین
بروز آن ۲۰ تا ۳۰ سالگی است اگرچه در دوره ی یائسگی هم ممکن است دیده شود و در خانم ها بیشتر از آقـایان است.
هیچکدام از روش های درمانی لک صورت دائمی نیست و در یک جلسه نیز انجام نمی گیرد و نیاز به تجـدید درمان دارد ؛ زیرا استـعداد افراد برای ایجاد لک با این روش های درمانـی برطرف نمی گردد. به هر حال مصرف ضدآفتاب در افراد مستعد یک نیاز حیاتی در درمان و پیشگیری از لک می باشد.
عـلت های مختلفی در ایجـاد آن نقـش دارند ولی عامل اصلی تشدید کننده بیماری را اشعـه ماوراء بنفش خورشید می دانند.
علل:
مصرف دارو به خصوص داروهای پیشگیری از حاملگی ( به صورت قرص، تزریقی و یا کاشتنی ) و…. داروهای دیگر نیز در بروز آن نقش دارند.
تغییـرات هورمونی در بـدن از جـمله کـیست های متعـدد تخمــدان و یا بیماری غــده فوق کلیوی.
عطرها و دئودورانت ها و لوازم آرایشی نیز می توانند این ضایعات را ایجاد کنند.
با پیشگیری از تابش مستقیم اشعه خورشید بر روی صورت از ایجاد لک تا حد زیادی می توان جـلوگـیری کرد.
مصرف کرم های ضد آفتاب به طور
منظم با عیار بالاتر از ۲۰ به فواصل هر ۳ ساعت و همچـنین اجـتناب از تابش نور مستقیم خـورشـید بر روی صورت در افراد مستعـد، می توان از ایجـاد لک پیشگیری نمود. برای از بین بردن لک با تجویز پزشک متخصص از کرم های حــاوی هـیدروکـینون با درصدهای گـوناگـون ( نباید بیشتر از ۶ تا ۷ درصد باشد) و نیز از کرم ترتینوئین ۰۵/۰ درصد می توان اسـتفاده نمود. در صورت استفاده از این دو کرم بهتر است صبح پس از استفاده از کرم های ضدآفتاب استفاده شود.
روش های دیگـر در درمان لک صورت : لایه برداری ( PEELING ) ؛ سایش پوست به صورت مکانیکـی ( DERMABRESION & SALABRESION )؛ لـیزر؛ کـه بسـته به پوسـت افـراد انتخـاب می شود. افـراد با رنگ چـشــم روشـن و مـوهـای روشــن مـقـــدار رنگـدانـه پـوسـتی کـمتری نسـبت به پوسـت های تیره دارند و به همین دلیل نور آفتاب بیشتر در پوست این افراد نفوذ دارد و چون یکی از اثرات نور آفتاب ایجاد لک صورت و همچنین کــک و مک است برای پیشگیری و درمان ، این افراد نیاز مبرم به ضد آفتاب دارند

زگیل را دست‌کم نگیرید. ابتلا به زگیل تناسلی چه به‌صورت تک یا خوشه‌ای با یک تماس جنسی صورت می‌گیرد. زگیل معمولاً بدون درد ممکن است برجسته یا صاف، به رنگ پوست، سفید یا خاکستری و بزرگ یا کوچک باشد. کافی است یکی از ۶۰ نوع ویروس زگیل را دریافت کنید، تمام عمر در بدن می‌ماند و هر آن ممکن است زگیل ظاهر شود.
خوددرمانی نکنید. زگیل تناسلی را نمی‌توانید با داروهای زگیل دست برطرف کنید.
این داروها پوست را بیشتر تحریک می‌کنند. زگیل باید پیش از گسترش آن توسط پزشک درمان شود. پزشک معمولاً داروئی موضعی برای درمان زگیل تناسلی تجویز می‌کند، گرچه برخی پزشکان به روش جراحی آن را بر‌می‌دارند.
زگیل زنان را جدی‌تر بگیرید. زگیل تناسلی مردان جز خطر انتقال به دیگران ناراحتی دیگری ایجاد نمی‌کنند، اما در زنان خطر ایجاد سرطان گردن زهدان را همراه خود دارد.
تشخیص آن نیز مشکل‌تر است چون زنان خود متوجه وجود آن نمی‌شوند. به‌همین دلیل باید معاینهٔ سالانه شوند.
کورک جوش ساده‌ای نیست. کورک دستگاه تناسلی را نباید فشار داد یا دستکاری کرد.
پمادهای معمولی مصرف نکنید. هیچ‌وقت برای درمان کورک تناسلی از فرآورده‌های پراکسیدبنزویل استفاده نکنید. این ماده ممکن است پوست را تحریک کند.
درمان را به‌عهدهٔ پزشک بگذارید. پزشک معمولاً آنتی‌بیوتیک مناسب برای کورک تناسلی تجویز می‌کند. شاید نیز کمپرس آب‌گرم را برای سرباز کردن آن توصیه کند.
مراقب زائده گوشتی باشید. گاهی برآمدگی‌هائی جوش مانند در دستگاه تناسلی دیده می‌شود که نرم‌گوشتی مسری نام دارد. این مجموعهٔ برآمدگی‌های صورتی رنگ، بزاق و نرم در وسط فرو رفته هستند. با اینها مثل جوش صورت رفتار نکنید؛ بسیار مسری هستند؛ به آنها دست نزنید؛ پزشک با عمل جراحی آنها را بر می‌دارد.
جوش‌ها را سرسری نگیرید. یک التهاب تماسی مزمن پوست می‌تواند به جوش دستگاه تناسلی منجر شود. روش‌های زیر را برای درمان آن به‌کار بگیرید. اما اگر بعد از یک هفته خوب نشد، به‌ پزشک مراجعه کنید. و اگر زخم یا تاولی وجود دارد، از همان اول نزد پزشک بروید.
علت را بیابید. اگر بثورات ناشی از التهاب تماسی پوست باشد، تنها راه درمان پیدا کردن علت و حذف آن است. اگر لباس زیر تازه‌ای پوشیده‌اید یا مواد شوینده یا صابون جدیدی مصرف کرده‌اید، ممکن است باعث واکنش آلرژیائی ناحیهٔ تناسلی شده باشید. افشانه‌ها و کرم‌های بهداشتی که زنان مصرف می‌کنند گاهی ایجاد جوش می‌کنند

لاتکس ماده‌ای لاستیکی مانند است که از صمغ درختی به همین نام که در افریقا و جنوب شرقی آسیا می‌روید بدست می‌آید. بسیاری از وسایل یکبار مصرف پزشکی از لاتکس ولی از نوع مصنوعی آن ساخته می‌شوند. بدلیل استفاده روزافزون از این وسایل در بیمارستانها و مراکز درمانی بیشترین موارد حساسیت به لاتکس به دنبال استفاده از دستکشهای معاینه و دستکشهای جراحی استریل در پرسنل درمانی دیده می‌شود. ولی مردم عادی نیز از این حساسیت در امان نیستند. برخی وسایل بهداشتی خانگی از جمله کاندوم نیز از جنس لاتکس هستند که ممکن است ایجاد حساسیت کند.
حساسیت به لاتکس در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟
۱٫ بیشترین میزان حساسیت را در گروه پزشکی که به وفور از دستکش لاتکس استفاده می‌کنند می‌توان دید.
۲بیماران مبتلا به اختلالات سلولهای مغز استخوان
۳ بیماران مبتلا به اختلالات مثانه و سیستم ادراری
۴٫ سابقه انجام جراحیهای متعدد
۵٫ وجود سوند ادراری به مدت طولانی
۶٫ سابقه دیگر بیماریهای حساسیتی مانند آسم و اگزما
۷٫ سابقه حساسیت به موز، بادمجان، کیوی، ادویه‌جات و آجیل
راههای تماس با لاتکس
۱٫ تماس پوستی مانند دستکش
۲٫ تماس مخاطی مانند مصرف کاندوم
۳٫ تماس تنفسی در بیمارانی که دستکشهای لاتکس را باد می‌کنند. بخصوص بعد از اعمال جراحی برای جلوگیری از بروز اختلالات تنفسی به بیمار توصیه می‌شود که دستکشهای لاتکس را باد کند.
۴٫ تماس خونی در بیمارانی که مدت زمان طولانی از طریق آنژیوکت سرم یا دارو دریافت می‌کنند. بخش داخل رگی آنژیوکت از جنس لاتکس است.
انواع واکنشهای حساسیتی به لاتکس
۱٫ حساسیت تحریکی ناشی از تماس با لاتکس:
خفیفترین نوع حساسیت است که بصورت خشکی، خارش، سوزش، پوسته ریزی و قرمزی پوست دیده شود. معمولا به دنبال استفاده مکرر از لاتکس پدیدار می‌شود.
۲٫ حساسیت تماسی تاخیری:
علائم این نوع حساسیت با نوع قبلی تفاوت چندانی ندارد ولی شدت و وسعت درگیری آنها بیشتر است. علائم چند هفته بعد از تماس با لاتکس ظاهر می‌شوند و تا مدت طولانی باقی می‌مانند.
۳٫ حساسیت تماسی فوری:
نادرترین و شدیدترین نوع حساسیت است. بلافاصله بعد از تماس علائم حساسیت بصورت آبریزش بینی، قرمزی چشم، گرفتگی عضلانی، کهیر و خارش شدید نمایان می‌شوند. بندرت ممکن است علائم گسترده تر شوند و باعث بروز طپش قلب، لرزش اندام، درد قفسه سینه، تنگی نفس، کاهش فشار خون و حتی شوک حساسیتی گردد.
روشهای درمانی حساسیت:
در قدم اول درمان تمام وسایل لاتکس را از دسترس بیمار دور کنید.
در موارد بروز علائم خفیف می‌توان از داروهای ضد حساسیت استفاده کرد. در صورت افزایش شدت علائم، ترکیبات کورتونی به درمان اضافه خواهد شد. در موارد شدید بیماری، استفاده از اپینفرین، تزریق وریدی سرم و موارد حمایتی اورژانس ضرورت پیدا می‌کند.
هیچگونه درمانی برای از بین بردن این حساسیت وجود ندارد و بهترین اقدام در اینگونه موارد پرهیز از تماس با لاتکس است. توصیه می‌شود کسانی که سابقه ابتلا به موارد شدید حساسیت به لاتکس را داشته‌اند همیشه یادداشتی با این محتوی : “من حساسیت شدید به ترکیبات لاتکس دارم” با خود به همراه داشته باشند. چرا که این افراد در صورت بروز علائم شدید به بیمارستان منتقل خواهند شد و در آنجا اولین اقدام نصب آنژیوکت است که مستقیما در داخل رگ گذاشته می‌شود و به این ترتیب ممکن است بیمار وارد مرحله خطرناک شوک شود.
از آنجایی که با هرتماس به ماده حساسیت زا بر شدت علائم افزوده می‌گردد، بهترین توصیه به بیماران حساس به لاتکس پرهیز از هرگونه تماس با اینگونه ترکیبات است. بعضی از مواد غذایی دارای پروتئینی مشابه آنچه در لاتکس دیده می‌شود هستند بطوریکه مصرف این مواد در افراد حساس به لاتکس علائم مشابه تماس با لاتکس ایجاد کند. به این ترتیب دوری از این مواد غذایی نیز الزامی است. این مواد غذایی عبارتند از: موز، کیوی، آناناس، هلو، شلیل، انگور، انجیر، کرفس، گوجه فرنگی، عنبه، سیب، گلابی، سیب زمینی، هندوانه، گیلاس، توت فرنگی، گندم و فندق. برعکس این حالت نیز وجود دارد یعنی کسانی که به این مواد غذایی حساسیت دارند به احتمال زیاد به لاتکس نیز حساس هستند

اصطکاک و قارچ دو علت عمدهٔ خارش ناحیهٔ تناسلی هستند. مالش پوست باعث ایجاد گرما و عرق شده و لکه‌های حساس، قرمز و خارش‌دار ظاهر می‌شود. افراد چاق و خیلی فعال بیشتر دچار می‌شوند. ناحیهٔ خارش ممکن است به‌صورت لکه‌ای قرمز و کوچک ظاهر شود، اما می‌تواند به التهابی شدید با پوسته‌ریزی یا نقاط حساس و مرطوب در آنجا منجر گردد.
اگر علت قارچ باشد، خارش و قرمزی به‌تدریج ظاهر می‌شود. لکه‌های پوست فلسی شده با حاشیه‌های مشخص حلقه‌ای هستند. خارش قارچی کشالهٔ ران بیشتر در تابستان روی می‌دهد. قارچ‌ها نواحی گرم و مرطوب را برای رشد انتخاب می‌کنند. اما حتماً ایجاد عفونت قارچی نمی‌کنند.
خارش ناحیهٔ تناسلی از شپش عانه یا عامل جرب هم می‌‌تواند ناشی شود. در زنان خارش ممکن است اولین علامت عفونت مخمری باشد، مخصوصاً در افرادی که آنتی‌بیوتیک می‌خورند. و در هر دو جنس، خارش شدید و درد شدید ممکن است نشانهٔ تبخالی تناسلی باشد.
*درمان خارش ناحیهٔ تناسلی
خارش کشالهٔ ران را به‌سادگی می‌توانید درمان کنید، اما پیش از آنکه ملتهب و احتمالاً عفونی شود. خارش‌های شدیدتر را به پزشک گزارش دهید تا داروئی برای تسکین آن بدهد. در اینجا کارهائی برای رفع خارش، قبل از اینکه مشکلی جدی شود، گفته می‌شود.
پودر بزنید. برای از بین بردن خارش معمولی کمی پودر نشاستهٔ ذرت بزنید. این پودر زدن سائیدگی پوست را کاهش می‌دهد. پودر تالک هم همین کار را می‌کند، اما زنان باید در استفاده از آن احتیاط کنند، چون استفادهٔ روزانهٔ آن ممکن است گرفتاری‌های دیگر را در پی داشته باشد. گاهی سرطان تخمدان دیده شده است.
پماد بزنید. کرم‌ها و پمادهای بدون نسخه برای درمان خارش کشالهٔ ران وجود دارد. اما برای درمان دقیق باید عامل آن را بشناسید. سائیدگی ممکن است هنگام استفاده از داروهای ضد قارچ تشدید شود، چون اینها اصطکاک را کم نمی‌کنند.
پمادهای حاوی اکسیدروی یا هیدروکورتیزون بر خارش کشاله ران در اثر مالش مؤثرند. اما اگر خارش ناشی از قارچ باشد، باید از پمادهای میکونازول یا کلوتریمازول استفاده کرد.
شستشو را فراموش نکنید. عرق مکان مناسبی برای باکتری‌ها فراهم می‌کند که بعداً باعث تحریک و خارش ناحیهٔ تناسلی می‌شوند. اگر هنگام کار زیاد عرق می‌کنید، بلافاصله بعد از کار حمام کنید. اگر در خارج خانه به حمام می‌روید، با خود لباس تمیز و خشک ببرید

۱٫دو حبه انگور را شسته و تمیز کرده و آنها را از وسط به دو نیم کنید ، تکه های برش داده شده را به تمام سطح پوست خود بمالید. سپس برای حفظ خواص آن در منافذ پوست صورت را با آب سرد بشویید.
۲٫کمی آب جوش را در یک کاسه ریخته سپس دو یا سه قطره چای یا اسطوخودوس – با توجه به نوع پوست- در کاسه بریزید. موهای خود را با حوله پوشانده و برای چند دقیقه بخور بگیرید.
سپس یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیری شکل شود. این خمیر را روی جوشهای سر سیاه بمالید و بگذارید ۱ یا ۲ دقیقه همینطور بماند سپس به آرامی آنرا از پوست بخراشید و پوست را با آب گرم تمیزکنید بعد از آن برای بستن منافذ پوست ، صورت خود را با آب سرد بشویید.
۳٫در این روش ۴ عدد آسپرین و یک قاشق غذاخوری آب و کمی روغن یا عسل نیاز دارید.
آسپرین ها را در آب حل کرده و کمی روغن – روغن زیتون یا بادام و یا هر چه در دسترس دارید- را به آن مخلوط اضافه کنید البته می توانید به جای روغن از عسل استفاده نمایید. عسل و یا روغن برای چسبندگی مخلوط استفاده می شود که البته حاوی سالیسیلیک اسید می باشد که خاصیت روشن کنندگی پوست و برطرف کنندگی لکه های خشک را نیز دارد.
یک لایه نازک از خمیر را روی جوشهای سر سیاه مالیده دقت کنید که اطراف چشم ، گوشه های بینی و دور لبها آنرا نمالید. ۱۰ دقیقه روی پوست قرار داده و سپس با آب گرم بشویید و سعی کنید همراه با شستن آن جوشهای سر سیاه را از بین ببرید . در نهایت پوست را با آب سرد شستشو داده و با جوشهای سر سیاه خداحافظی کنید!
۵٫دو قاشق غذاخوری بلغور جوی دوسر، سه قاشق غذاخوری ماست و یک قاشق غذاخوری آب‌لیمو و یک قاشق چایخوری روغن زیتون را با یکدیگر مخلوط کنید و آن را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید و پس از ۷ تا۵ دقیقه بشویید
۶٫مخلوط آبلیمو، روغن بادام و گلیسیرین و قرار دادن آن به مدت ۵ دقیقه بر روی پوست، از روش‌های خلاصی از شر دانه‌های سرسیاه است.
۷٫قرار دادن پوست خیار به مدت ۲۵ دقیقه بر روی پوست نه تنها دانه‌های سرسیاه را می‌تواند پاک ‌کند، بلکه لکه‌های پوستی ناشی از آکنه را نیز کمرنگ می‌کند.
۸٫یک خمیر از دانه‌های آسیاب شده شنبلیله و آب تهیه کنید و آن را هر شب به مدت۵ الی ۱۰ دقیقه روی پوست خود قرار دهید و سپس با آب گرم بشویید.
۹٫ دو قاشق چایخوری بی‌کربنات سدیم را در سه تا چهار فنجان آب‌جوش بجوشانید و یک حوله تمیز را با آن مرطوب کنید و روی پوست خود قرار دهید. این عمل را پنج تا شش بار در روز تکرار کنید.
۱۰٫بادام پودر شده را با کمی آب و گلاب مخلوط کرده و روی لکه‌ها قرار دهید و پس از چند دقیقه با آب ولرم بشویید

قرمزی، تاول های ریز (وزیکول) از خصوصیات حاد اگزمایی است. وقتی ضایعات «تحت حاد» می شوند، بتدریج فروکش می کنند و در موارد مزمن، ضایعات، خشک شده و ضخامت پوست افزایش می یابد، خطوط پوست برجسته می گردد و میزان رنگدانه پوست افزایش می یابد. در نواحی که اگزما وجود دارد پوست تیره تر می شود.
خارش و سوزش در تمام مراحل به وفوردیده می شود (در مراحل حاد، تحت حاد و مزمن) که باعث خراشیدگی و در نتیجه عفونت باکتریال ثانویه می شود.
*انواع اگزما
۱٫اگزمای تماسی
۲٫اتوپیک
۳٫سبورئیک درماتیت
* مواد حساسیت زا
▪ مواد پلاستیکی، اسپری های مو که ممکن است سبب ادم پلک ها شوند.
▪ رژلب ها (که بیشتر لب تحتانی را تحریک می کنند).
▪ لاک های ناخن و پاک کننده های لاک (که ممکن است در اثر تماس ناخن با صورت، منجر به ایجاد التهاب در صورت گردند.
کرم های بی رنگ کننده که بیشتر در افراد با پوست تیره باعث تحریک می شود؛ در ابتدا باعث کمی بی رنگ شدن پوست و بتدریج باعث ایجاد التهاب و ▪ بثورات و متعاقب آن، خود این مواد باعث افزایش رنگدانه در پوست می شود.
▪ داروها مثل انواع قطره های چشمی که از گروه «سولفانامیدها» هستند.
▪ بی حس کننده های موضعی.
▪ برخی آنتی بیوتیک های موضعی مثل نئومایسین.
▪ گیاهان و سبزیجاتی مثل کرفس، گوجه فرنگی، پوست پرتقال، سیر، پیاز و مواد دیگر مثل انبه.
▪ تماس با چوب در افرادی که در جنگل یا صنایع چوب سازی کار می کنند.

جوش‌های زیر پوستی مقدمه پیدایش تمام جوش های بدن هستند در واقع پیش درآمد ضایعه های آکنه ای که به آن جوش غرور جوانی هم می گویند.معمولا در سنین بلوغ به بعد در مواردی حتی در سنین پایین تر یا بالاتر به دلیل ایجاد برخی تغییرهای هورمونی در بدن و تکثیر بیش از حد یک باکتری که فلور طبیعی پوست است و در فولیکول مویا منافذ پوستی ملایم التهابی ایجاد می شود با تغییراتی که رخ می‌دهد دهانه منافذ پوستی که مجرای خروجی فولکیول مو هستند تنگ می‌شود محتویات فولیکول شامل چربی، مواد شاخی و کراتینی تجمع و اقتباس پیدا می‌کنند و باعث ایجاد جوش ها می شود.به طور کلی ضایعات آکنه به دو دسته غیرالتهابی و التهابی تقسیم می شود:
اولین ضایعات ایجاد شده در آکنه ضایعات غیرالتهابی است که «کومدون» نام دارد. از کومدون در سطح جامعه بیشتر با نام جوش زیرپوستی یاد می شود. کومدون ها یا سر سیاه هستند (باز) یا سر سفید (بسته).
ضایعات التهابی آکنه قرمز رنگ و گاهی چرکی است.
توصیه کلی در مورد آکنه «دستکاری نکردن جوش»  است. دستکاری جوش ها بخصوص جوش های التهابی موجب بروز عوارضی مانند باقی ماندن جای جوش می شود.
دستکاری غیراصولی ضایعات غیرالتهابی (کومدون) مثلا کندن آنها نیز موجب بروز این عوارض خواهد شد.
وقتی موی چرب شده با پوست پیشانی تماس پیدا می کند، به ایجاد جوش زیر پوستی منجر خواهد شد
 
راهکارهای مناسب:
•    یافتن منشا آنها.
•    استفاده از محصولات آرایشی که فاقد چربی هستند.
•    استفاده از منابع غذایی ویتامین b , c و مکمل آنها.
•    خوردن زیاد خاکشیر.
•    روغن زیتون و خمیر دندان غیر ژله ای و غیر سفید کننده چربی موجود را گرفته و به بهبود آن کمک خواهد کرد.
•    پاکسازی منظم پوست

زگیل از آن بیماری‌هایی است که وقتی به جان کسی می‌افتد، دیگر دست‌بردار نیست. از یک طرف ریشه‌اش را می‌سوزانی از آن طرف مجددا سر درمی‌آورد.
زگیل تناسلی یک بیماری آمیزشی به شدت مسری است و از طریق روابط جنسی منتقل میشود.
انتشار زگیل از طریق تماس مستقیم پوست به پوست می باشد.
. تمام بیمارانی که مبتلا به این ویروس هستند، دارای زگیل قابل رویت نمی باشند، فقط یک تا ۵ درصد افراد آلوده به این ویروس دچار زگیل های قابل مشاهده می شوند. چون آلودگی به این ویروس علامت خاص به غیر از ایجاد زگیل ندارد، اکثر زنان و مردان مبتلا به این ویروس، سبب انتقال آن در جامعه می شوند. شانس ابتلا به زگیل در افرادیکه بیش از یک شریک جنسی دارند خیلی زیاد است.
بسیاری از مبتلایان به این بیماری نمی دانند که نیاز به چه اقداماتی دارند، بخصوص وقتی که از طرف پزشکان مختلف توصیه های متفاوت دریافت می کنند.
ویروسHuman که عامل این بیماری است انواع مختلف دارد که به دو دسته پر خطر و کم خطر تقسیم میشود.
سازمان غذا و دارو واکسن زگیل تناسلی برای دختران را در سال ۲۰۰۶ و واکسن زگیل تناسلی برای پسران را در سال ۲۰۰۹ مورد تایید قرار داد. بدین دلیل واکسیناسیون دختران در سن ۱۳ سالگی و پسران در سن ۱۲-۱۱ سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی گنجانده شده است. توصیه می شود واکسیناسیون زیر ۲۶ سال باشد. هر قدر سن واکسیناسیون پایین تر باشد، اثرات آن بهتر است. این ویروس عامل ایجاد سرطان دستگاه تناسلی، مقعد و دهان در هر دو جنس زن و مرد و سرطان دهانه رحم در خانمها است. این ویروس باعث ابتلا به سرطانهای رحم و مقعد میشود.
وقتی فردی میتلا به این ویروس شد، غیر قابل درمان می شود و با علم پزشکی امروز این ویروس در بدن وی باقی می ماند. در اینجا درمان های زگیل تناسلی بیان می شوند، همان ضایعاتی که زگیل مانند بوده و قابل رویت هستند، وگرنه درمانی برای ویروس داخل خون وجود ندارد. از بین بردن زگیل ها خطر انتقال بیماری را کم می کند، ولی صفر نمی کند. همچنین استفاده از کاندوم خطر انتقال بیماری را کم می کند ولی باز صفر نمی کند. اگر ناحیه دهان با دستگاه تناسلی تماس پیدا کند، زگیل ها می توانند در اطراف لب ها، داخل حفره دهان و حلق ایجاد شوند.
. اقدامات درمانی مناسب و تحت نظر قرار گرفتن می تواند به مقدار زیادی در کاهش عوارض ابتلا به زگیل تناسلی کمک کننده باشند. مردان و زنانیکه دارای شرکای جنسی متعدد هستند، لازم است حتما خود را از نظر احتمال آلودگی به ویروس HPV چک بکنند.
استفاده از کرم ها و ژل های بخصوص از جمله اقداماتی است که شخص بیمار به آن رجوع می آورد. اما در بسیاری از موارد بخصوص در خانم ها بیماران نمی توانند همه ضایعات را مشاهده کنند و بنابراین نمی توانند این داروها را روی تمام ضایعات بمالند.
بنابر این برای معالجه زگیل های تناسلی لازم است به پزشک مراجعه شود تا ابتدا نوع زگیل و ویروس آن شناسایی شود.
راههای درمان
لیزر:
این نوع درمان در مواردیکه ضایعات وسیع هستند و عود کرده اند استفاده می شود. به بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی نیاز دارد. لیزر سبب تخریب ضایعات می شود.
سوزاندن با الکترود:
در این روش با استفاده از جریان برق و با بی حسی موضعی زگیل ها سوزانده می شوند. در مواردیکه تعداد زگیل ها زیاد است، بی حسی های متعدد موضعی مشکل ساز می شوند. علاوه از آن بخار ناشی از سوختن زگیل، حاوی ویروس می باشد.
کرایو یا فریز کردن:
کرایو بهترین روش درمانی زگیل تناسلی است که بهترین نتیجه و کمترین عوارض را دارد. ممکن است به چندین جلسه نیاز باشد و گاهی در محل زگیل طاول پدید می آید. در خانم های باردار نیز می توان از کرایو استفاده کرد.
در کلینیک زیبایی نسیم قیطریه کرایو کردن زگیل ها با بهترین امکانات توسط متخصصین صورت میگیرد

عوارض جانبی قرص راکوتان
عوارض چشمی
عوارض چشمی در ارتباط با مصرف راکوتانشامل: خشکی چشم، کدورت قرنیه، کنژنکتیویت(التهاب ملتحمه)، بلفاریت(التهاب لبه پلکها)، کاهش دید شب و کراتیت(التهاب قرنیه) است که معمولا با قطع دارو بهبود می یابد.
خشکی چشم با مصرف پماد های نرم کننده یا قطره های اشک مصنوعی بهتر می شود. به علت احتمال بروز کراتیت، بیماران مبتلا به خشکی چشم باید پیگیری شوند. بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید توشط چشم پزشک باتجربه معاینه شده و قطع دارو مد نظر قرار گیرید.  ممکن است عدم تحمل لنز تماسی بوجود آید که در این صورت لازم است بیمار در طی درمان از عینک استفاده کند.
کدورت قرنیه نیز ممکن است در مصرف کننده گان راکوتان ایجاد شود که بیشتر زمانی دیده می شود که دوز بالای دارو در بیماران با اختلالات کراتینیزاسیون(بیماری های پوسته ریزی دهنده) استفاده شود.
همه بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید دارو را قطع کرده و تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرند.
هر دارویی دارای یک رشته فواید و یک رشته عوارض نامطلوب است. رؤاکوتان نیز از این قاعده جدا نیست.
* خشکی لب: بارزترین عارضۀ این داروست که با استفاده از کرم های چرب کننده مثل کرم وازلین مرتفع می‌شود.
* خشکی دهان،بینی،چشم:دراین موارد در صورت تمایل می‌توانید از قطره چشمی و کرم داخل بینی استفاده کرد.با توجه به خشکی چشم استفاده از لنزهای چشمی توصیه نمی‌شود.
* خونریزی بینی:معمولآ در هفته‌های دوم یا سوم که خود به خود مرتفع می‌شود.
* درد خفیف مفاصل و ماهیچه ها بویژه زانو
* احساس خستگی و سردرد خفیف
* حساس شدن پوست به آفتاب و آفتاب‌سوختگی
* افزایش ریزش مو: اکثرآ زودگذر ولی در موارد بسیار نادر ممکن است دائمی‌شود.
در صورت مشاهدۀ این عوارض فورآ دارو را قطع کنید و پزشک خود را در جریان بگزارید.
* حالت تهوع
* استفراغ
* سردرد شدید و مزمن
* تاری چشم و اختلال در بینایی
* احساس افسردگی شدید