ایجاد و تعداد خال های مختلف در بدن ما انسان ها به ژنتیک مان برمی گردد. برخی از خال های سطحی یا گوشتی مادرزادی در بدن وجود دارند و برخی دیگر، در دوران کودکی، بلوغ، جوانی، میانسالی یا بارداری و پس از آن، روی پوست ظاهر می شوند.
امکان ایجاد خال های جدید تا سنین ۴۰- ۳۵ سالگی هم وجود دارد اما اگر فردی بعد از ۴۰- ۳۵ سالگی با ایجاد خال جدید در بدنش مواجه شود، باید به آن توجه و برای بررسی های بیشتر به متخصص پوست مراجعه کند. با
 
برخی افراد گمان می کنند که خال در بدن آنها، خال مادر یا زایاست و همین خال در بدن آنها تکثیر می شود و به تعداد کم و زیادی، افزایش می یابد. به طور کلی، ماهیت خال ها با یکدیگر متفاوت است و آنها هیچ ربطی به هم ندارند. به همین دلیل سوزاندن یک خال باعث تحریک پوست برای ایجاد خال جدید نمی شود. با این حال، هیچ ضمانتی هم وجود ندارد که شما یک خال را بردارید و بعدها در قسمت دیگری از بدنتان خال جدیدی ایجاد نشود.
در زمان های گذشته که روش های نوین برداشتن خال مطرح نشده بود، از روش نخ بستن برای حذف خال های گوشتی استفاده می شد. این روش، علمی و درست نیست و خونریزی و درد زیادی هم دارد. ضمن اینکه کندن خال با استفاده از نخ و خونریزی های متعاقب آن باعث افزایش خطر التهاب و عفونت در محل ضایعه می شود. این روزها هیچ پزشکی این روش حذف خال را توصیه نمی کند.
خال های گوشتی در قسمت های خاصی از بدن مانند گردن، زیر بغل، زیر سینه و کشاله ران ایجاد می شوند. اگر خال گوشتی در قسمتی از بدن وجود دارد که از نظر ظاهری و زیبایی برایتان خوشایند نیست و می خواهید آن را بردارید، باید به یک متخصص پوست مراجعه کنید. روش برداشتن این خال ها ساده و بدون دردسر است و نیازی به جراحی خال های گوشتی نیست. اگر خال گوشتی که خال خوش خیمی هم هست، دوباره ایجاد شود، باز هم روش سوزاندن برای حذف آن انتخاب می شود زیرا این روش، بهترین و ساده ترین راه حذف خال برای پزشک و بیمار است. اگر این خال های بی خطر درست و به وسیله پزشک مجرب سوزانده شوند، جای آنها روی پوست نخواهد ماند.
معمولا برای حذف خال های مسطح از ۲ روش سوزاندن و لیزر استفاده می شود. البته خال هایی که عمق و پایه داشته باشند، باید با روش جراحی برداشته شوند سپس محل ضایعه تا زمان ترمیم زخم، بخیه می شود. به طور کلی، پزشک معالج باید خال های بدن را ببیند، آنها را معاینه و بررسی کند تا بتواند مناسب ترین راه را برای حذف آنها انتخاب کند.
برخی افراد پس از مراجعه به کلینیک های زیبایی، به آنها پیشنهاد شده برای برداشتن خال های مسطح از روش میکرودرم ابریژن استفاده کنند اما چنین روشی برای از بین بردن نسبی جای لک، جای جوش و تیرگی های جای جوش مناسب است و برای حذف خال های مسطح مناسب نیست. اما در مواردی خود فرد گمان می کند دچار خال های پوستی شده در حالی که پزشک متوجه می شود ضایعات چیزی جز لکه های ناشی از جوش های قدیمی نیست. در این صورت، میکرودرم می تواند این لکه ها و ضایعات را تا حد مطلوبی کمرنگ کند اما نمی تواند آنها را کاملا از بین ببرد. تشخیص نهایی خال یا لک بودن ضایعه ها، بر عهده پزشک معالج خواهد بود.
اگر فردی خال های متعددی در بدن و سابقه خانوادگی ابتلا به ملانوما (نوعی سرطان پوست) در اقوامش وجود داشته باشد، باید به وسیله متخصص پوست از نظر وجود خال های مشکوک (خالی با قطر بیش از ۶ میلی متر یا دارای حاشیه های مدرس و رنگ های مختلف) بررسی شود تا در صورت وجود خطر، آزمایش ها و معاینه های دوره ای انجام دهد و جلوی ابتلا به سرطان در او گرفته یا حداقل سرطان احتمالی در او در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان شود

اگر از روش های سخت و طاقت فرسا مثل اپیلاسیون و موم و بند و… خسته شده اید لیزر می تواند در برطرف کردن موهای زاید به شما کمک کند. در این روش از اشعه شدیدا متمرکز شده لیزر استفاده می شود که به داخل فولیکول مو نفوذ می کند.
از لیزر می توان برای از بین بردن موهای زاید نواحی مختلف بدن مثل: دست، بازو، پا و زیر بغل و نیز سایر نقاطی که شما را دچار مشکل کرده اند استفاده کرد. دقت و ظرافت لیزر در حذف موی زاید از محل مورد نظر بسیار بالاست، هر پالس از لیزر در کسری از ثانیه عمل کرده و در یک لحظه می تواند تعداد زیادی از موها را از بین ببرد. نواحی با وسعت کم مثل پشت لب کمتر از یک دقیقه و نواحی وسیع تر مثل پشت پا تقریبا یک ساعت به طول می انجامد.
تقریبا در ۹۰ درصد از موارد بعد از ۳ تا ۵ جلسه می توانید خود را به طور دائم از شر موهای زاید خلاص کنید.
لیزر همانند یک روش درمانی عمل می کند، پس نیاز به آموزش و اطلاع رسانی کافی در مورد خطرات احتمالی آن لازم به ذکر است.
قبل از انجام هر کار بهتر است از مجرب و معتبر بودن تکنسین مربوطه آگاهی و اطمینان پیدا کنید.
۶ هفته قبل از لیزردرمانی باید استفاده از سایر روش های کندن مو و نیز الکترولیز را محدود کرده همچنین ۶ هفته قبل و بعد سعی کنید کمتر در معرض نور آفتاب قرار گیرید چون نور خورشید اثر لیزر را کاسته و به مشکلات و عوارض بعد از آن می افزاید.
قبل از شروع کار، موهای ناحیه مورد نظر را کوتاه کنید که فقط چند میلی متر بلندی داشته باشد، سپس بر اساس رنگ پوست و رنگ مو، ضخامت و محل موها، تجهیزات لیزری را برای شما تنظیم می کنند.
زمان انجام دادن لیزر بسته به نوع لیزرو منبع نور مورد استفاده در آن، شما و تکنسین مربوطه باید از عینک های محافظ چشم استفاده کنید.
راهکار مناسب دیگر این که سطح پوست تان را با ژل خنک کننده مخصوص آغشته شود که در نفوذ اشعه لیزر به داخل پوست موثر است. پس از آن اپراتور پالسی از نور لیزر را به منطقه مورد نظر جهت حذف موها می تاباند و برای چند دقیقه آنرا بررسی می کند تا پارامترهای مطلوبی قبل از شروع درمان مورد استفاده قرار گیرند.
زمان لیزر بستگی به ناحیه درمان متغیراست ممکن است از ۱۵ دقیقه تا ۱ ساعت زمان ببرد. بعد از اتمام مراحل روی محل تحت درمان کیسه آب یخ، ژل آلئورا، کرم و لوسیون ضد التهاب قرار می دهند.برای انجام جلسه بعدی درمان فاصله ۶ هفته ای داده می شود.
بعد از انجام لیزر ناحیه مورد نظر ممکن است ظاهری شبیه پوست آفتاب سوخته داشته باشد که ۱ تا ۲ روز بیشتر طول نمی کشد.کمپرس آب سرد و مرطوب کننده ها در از بین بردن این حالت کمک کننده اند. همچنین روز بعد از درمان در صورتی که تاول وجود نداشت می توانید ازمواد آرایشی استفاده کنید. طی یک ماه موهای ناحیه تحت درمان تا حدودی رشد می کنند. استفاده از ضد آفتاب توصیه می شود تا پوست در اثر تابش خورشید دچارلک و تغییر رنگ نشود.
تاول معمولا در افراد با پوست تیره ممکن است دیده شود که البته بسیار نادر است. همچنین سایر عوارض شامل قرمزی، التهاب و ایجاد زخم موقتی است.
به عنوان نکته آخر از آنجایی که نوع مو در افراد مختلف متفاوت است نمی توان پیش بینی دقیقی از تعداد جلسات مورد نیازانجام داد

پسوریازیس یک کلمه یونانی می باشد که معنی آن خارش است.
این یک بیماری شایع مرتبط با پوست می باشد که صرفا همراه با خارش نیست. بلکه پلاک های قرمز رنگی ایجاد می شود که در آن پوسته ریزی هم وجود دارد. پسوریازیس اشکال و انواع گوناگون دارد که مسری هم نمی باشد.
پسوریازیس یک بیماری مرتبط با سیستم ایمنی بدن می باشد که در این بیماری سیستم ایمنی سیگنال های معیوب فرستاده و رشد سلول های پوست را سرعت می بخشد.
در شرایط عادی نحوه تکثیر سلول های پوست به این صورت است که سلول ها از سلول های زیرین به سمت سطح حرکت می کنند و در آنجا هسته سلول ها از بین رفته و به صورت سلول های مرده قرار می گیرند . این پروسه به مدت یک ماه طول می کشد . اما در جریان پسوریازیس این روند سریع تر اتفاق می افتد و چند لایه سلول مرده خواهیم داشت که موجب پوسته ریزی می شود.
این یک بیماری شایع می باشد که دست کم ۱ در صد از مردم جهان به آن مبتلا هستند.البته در نواحی مختلف جهان این درصد متفاوت است.این بیماری در ایران نیز شیوع یافته و گزارش شده که شیوع آن در ایران بیشتر می باشد.
این بیماری در مردان و زنان به یک اندازه دیده می شود و بیشتر در سن  جوانی دیده می شود اما می تواند در هر سنی از نوزادی تا کهولت نیز شروع شود.
از سوالات مهمی که در پسوریازیس وجود دارد نحوه بوجود آمدن آن می باشد که وراثت و ژنتیکی بودن نقش اساسی دارد.اما محیط و شرایط  زندگی افراد هم در آن تاثیر داشته اند. در واقع یک بیماری مولتی فاکتوریال می باشد و چند عامل در بوجود آمدن آن نقش دارند.مهمترین این عوامل شامل : عوامل روحی، عفونت ها،صدمات فیزیکی،عوامل هورمونی و متابولیک ، نور آفتاب و مصرف داروها می باشد
این بیماری به هیچ عنوان مسری نمی باشد حتی اگر در افراد دیگر خانواده هم دیده شود ، به دلیل زمینه ژنتیکی این بیماری می باشد.
این بیماری مشکل خاصی برای افراد ایجاد نمی کند و فقط از نظر زیبایی فرد را دچار مشکل می کند .
چند نوع پسوریازیس وجود دارد نوع معمولی آن پلاک های قرمز ایجاد می شود که پوسته ریزی در سر ، آرنج ، ساعد و…دیده می شود.
پسوریازیس ژنرالیزه هم نوعی دیگر از آن می باشد که بخش قابل توجهی از سطح پوست را فرا می گیرد.
نوع دیگری از آن اریترومتریک نام دارد که تقریبا تمام سطح بدن را فرا میگیرد و نوع خطرناک آن می باشد
یا ممکن است که ضایعات کوچک و متعدد باشد که به آن قطره ای می گویند که بیشتر در کودکان دیده و پس ازعفونت های استرپتوکوکی دیده می شوند.
گاهی ضایعات همراه با چرک می باشند که با آن پوسچولار می گویند.
در جریان بیماری پسوریازیس مفاصل هم در گیر می شوند که به آن آرتریت پسوریازی می گویند. این نوع در بزرگسالان دیده می شود که یک یا چند مفصل را در گیر می کند اما ممکن است که مفاصل انگشتان ، ستون فقرات و سایر نواحی نیز درگیر شوند.
نحوه تشخیص بیماری :
این بیماری را با معاینه بالینی تشخیص می دهند و انجام آزمایش خونی ضرورت ندارد مگر در شرایطی که بخواهیم علت شیوع بیماری را تشخیص دهیم . در موارد مشکوک می توانیم تکه ای از پوست را برداشته و در زیر میکروسکوپ آن را بررسی کنیم یا در واقع بیوپسی انجام دهیم.
درمان :
پسوریازیس درمان قطعی ندارد مانند بیماری های دیگری مانند فشارخون ، قند و … که فقط قابل کنترل هستند. پسوریازیس را هم می توان با استفاده از دارو های زیادی که وجود دارد ، به نحوی کنترل کرد که دیگر ضایعه ای دیده نشود اما قابل درمان نیست.
رژیم غذایی خاصی برای پسوریازیس وجود ندارد. اما مصرف گوشت قرمزو الکل وهمینطور کشیدن سیگار می تواند بیماری را تشدید کند. اما روغن ماهی به دلیل دارا بودن اسید های چرب ضروری و ویتامین D نقش کمکی در درمان بیماری را ایفا می کنند.
 
در آخر باید یادآور شد که با پیشرفت علم و تکنولوژی و اطلاع از اینکه سیستم ایمنی در بروز بیماری نقش داشته ، داروهایی با روش بیوتکنولوژی ساخته شده اند که می توانند اختلالات ایجاد شده از پسوریازیس را اصلاح کرده و نقش موثری در درمان ایفا کنند. به این نوع درمان ، درمان های بیولوژیک می گویند که نکته مهم در آن قیمت بالای این درمان می باشد.

اگزما یک بیماری پوستی شایع می باشد که همراه با التهاب وخارش بوده که می تواند پوست همه نقاط بدن را درگیر کند اما بیشتر در دست ها و زانوها شایع می باشد.
علت قطعی اگزما هنوز معلوم نشده است اما معمولا وراثت و نقص در سیستم ایمنی را علت آن می دانند. اگزما شعله ور می شود و سریع فروکش می کند.
در اینجا به نکاتی ر مورد افراد دارای اگزما می پردازیم :
1.    لازم است که افراد اگر دچار اگزما شدند به پزشک مراجعه کنند تا او بر اساس تجربه و علم خود نوع آن را تشخیص داده و روش درمان مناسب را برگزیند.
2.    در صورتی که پزشک تجویز کرد از کرم های کورتیکواستروئیدی استفاده شود. زیرا برای درمان اگزما بسیار مناسب می باشند. در طول روند درمان اگزما باید از ترک پوست و خشکی آن جلوگیری کنیم زیرا روند بهبودی را به تاخیر می اندازد
3.    برای کاهش خارش و تاول که در اگزما شاهد آن هستیم و بیشتر کردن تاثیر کرم، بهتر است که بعد از آغشته کردن پوست به کرم ، پارچه مرطوب ، تمیز و سردی را نیز به دور آن بپیچیم.
4.    به عنوان یک روش کمک درمانی می توانیم از آنتی هیستامین استفاده کنیم .
5.    از کرم های مرطوب کننده نیز می توانیم برای جل.گیری از خشکی و ترک پوست استفاده کنیم
6.    برای این افراد صابون های مخصوصی نیز وجود دارد که باید از آن ها استفاده کنند. زیرا استفاده از صابون های معمولی موجب بدتر شدن آن می شود.
7.    بهترملایم, است که در خانه از دستگاههای بخور استفاده کنید تا هوای خانه را مرطوب نگه دارد. این کار خصوصا در فصل زمستان که پوست بیشتر خشک می شود ، سبب بهبود اگزما می شود.
8.    خاراندن محل اگزما باعث بدتر شدن و آسیب به پوست می شود. برای جلوگیری از این وضعیت بهتر است که از دستکش استفاده کنیم . این نکته برای کودکان بیشتر باید مورد توجه قرار بگیرد.
9.    سفر به مناطق شمالی کشور بدلیل مرطوب بودن هوا سبب بهبودی اگزما می شود
10.    برای این بیماران توصیه می شود که هر روز دوش آب ولرم بگیرند و به جای صابون از پاک کننده های ملایم استفاده کنند و پس از خروج از حمام و هنگامی که پوست هنوز مرطوب است از کرم های مرطوب کننده استفاده شود.
11.    از کرم ها یا لوسیون های داراری الکل نباید استفاده شود زیرا الکل اگزما را بدتر می کند.
12.    بهتر است که از لباس های نخی که الیاف طبیعی دارند و گشاد هستند ب جای استفاده از لباس هایی با الیاف مصنوعی و پلاستیکی استفاده شود تا پوست کمتر تحریک شود.
13.    افراد باید از استرس خود بکاهند زیرا سبب بدتر شدن آن می شود.
14.    از مواد غذایی حساسیت زا باید پرهیز شود.
15.    همچنین دمای بدن را باید کنترل کرد زیرا بالا رفت دمای بدن سبب بدتر شدن اگزما می شود

عامل گال جانداری به نام مایت «mite  » می باشد که نام علمی آن sarcoptes scabiei است . این جاندار بسیار ریز و میکروسکوپی بوده و هشت پا دارد.
گال در واقع یک بیماری پوستی می باشد که باعث خارش پوست می شود . این جاندار در زیر پوست حفراتی ایجاد می کند و درون این حفرات تخم گذاری کرده و باعث ایجاد خارش می شود .
خارشی که در اثر گال در افراد ایجاد می شود ، معمولا در شب ها زیاد می شود و فرد مجبور است که به شدت محل ضایعه را بخاراند که سبب ایجاد زخم خواهد شد.
این بیماری پوستی به شدت مسری میباشد و بلافاصله بعد از تماس فیزیکی منتقل خواهد شد و معمولا در مکان هایی مانند خوابگاه ها ، مدرسه ، خانه ، زندان ها و … به سرعت بین افراد انتقال می یابد . به همین دلیل پزشکان برای درمان و ریشه کن کردن این بیماری لازم می دانند که همه اعضایی که در یک جا زندگی می کنند ، تحت درمان قرار بگیرند.
علائم و نشانه های بیماری شامل :
خارش شدید می باشد که در شب ها بیشتر می باشد
معمولا در نواحی از بدن که چین دارند ، برجستگی های کوچک و نامنظم دیده می شوند که همراه با التهاب بوده و گاهی بدلیل خارش زیاد ، زخم می شود . از جمله این نواحی که شایعتر هستند برای ایجاد گال شامل : پوست بین انگشتان ، فضای زیر بغل ، اطراف ناحیه تناسلی در مردان ، اطراف پستان در زنان ، پوست اطراف زانو و …
برای درمان گال معمولا کرم ها و محلول های زیادی وجود دارند که این داروها را روی تمام سطح بدن مخصوصا نواحی شایع مالیه و بعد از گذشت ۶ تا ۸ ساعت آن را باید شست. بعد از کشته شدن مایت ها نیز امکان خارش وجود دارد که حدود چند هفته ادامه خواهد داشت و به تدریج رفع شده و بیماری از بی می رود .
برای تسکین خارش پس از مصرف دارو می توان به توصیه های زیر عمل کرد :
•    مصرف بعضی از آنتی هیستامین ها می تواند خارش را تسکین دهد .
•    معمولا اگر نواحی که خارش دارد را خنک و مرطوب نگه دارید ، سبب تسکین خارش می شود
•    محلول های تسکین دهنده نیز وجود دارند مانند لوسیون کالامین که خارش را در التهابات پوستی کم می کند

سرطان پوست جیست ؟
یکی از شایع ترین سرطان هایی که باعث بدخیمی می شود ، سرطان پوست می باشد و سالانه بیشتر از ۱ میلیون نفر به سرطان پوست مبتلا می شوند . بر اساس اینکه چه نوع سلولی سرطانی شده ، ۳ نوع سرطان پوست بوجود آمده است :
۱٫ ملانوم های بدخیم : سرطان ملانوم که کمتر دیده می شود ، امکان دارد که از گردش خون یا سیستم لنفاتیک گسترش یافته و به دورترین نقاط بدن نبز انتقال یابد زیرا این نوع سرطان پوست با دو نوع دیگر بسیار متفاوت می باشد .
۲٫ سرطان سلول های پایه ای : این نوع از سرطان به آرامی در مناطقی که دچار آفتاب سوختگی شده مخصوصا روی صورت ایجاد می شود که به ندرت به نواحی دیگر گسترش می یابد . ولی اگر درمان نشود می تواند به استخوان های زیرین و پوست های اطراف گسترش یافته و خطرات جدی ایجاد کند .
۳٫ سرطان سلول های سنگفرشی : علاوه بر اینکه در نواحی آفتاب سوخته دیده می شود ، ممکن است در نواحی دیگر هم دیده شود که گاهی قابلیت گسترش به غدد لنفاوی و یا سایر نواحی بدن را دارد .
دلایل ایجاد سرطان پوست :
در بعضی از خانواده ها ممکن است که شیوع سرطان پوست به علت داشتن زمینه ارثی بیشتر باشد اما مهم ترین علتی که برای سرطان پوست یافتند ، تماس طولانی مدت با نور خورشید می باشد مخصوصا اگر سبب آفتاب سوختگی و تاول شود .سرطان پوست علت های دیگری نیز دارد که کمتر شایع هستند مثلا تماس با بعضی از مواد شیمیایی ، تماس مکرر با اشعه ایکس ، اسکار یا جای زخم ها و سوختگی ها و…
سرطان پوست در مراحل ابتدایی ممکن است مانند لکه های معمولی پوستی باشد و شباهتی به سرطان پوست نداشته باشد . بنابراین لازم است که هر زائده غیر عادی مورد توجه قرار بگیرد و از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار بگیرد . همینطور هر تغییری که در شکل ، اندازه یا رنگ خال ها دیده شود نیز باید حتما تحت نظر قرار بگیرد .
علائم تشخیص سرطان پوست :
• لکه یا جوش روی پوست که اندازه اش تغییر کرده و دچار خونریزی می شود .
• در صورتی که زخم روی پوست ایجاد شود که درمان آن به مدت ۳ یا ۴ ماه طول بکشد و ب درستی درمان نشود .
• زخم هایی که دارای خصوصیات زیر باشند :
 زخم هایی که رنگ غیر یکدست دارند
 نامتقارن بودن زخم ها و اینکه دارای لبه های نامنظم باشند
 جوش هایی که ظاهرشان تغییر کرده و حالت زمخت و ناهموار به خود بگیرند

لک صـورت یا ملاسـما عـارضه پوستی شـایعی به خصوص در دختران و خانم های جوان است. این عارضه به صورت لکه های قهـوه ای روشن تا تیره بر روی گونه ها ؛ پیشانی و چانه و لب بالا اکثراً دو طرفه و قرینه دیده می شود. شـایع ترین سنین
بروز آن ۲۰ تا ۳۰ سالگی است اگرچه در دوره ی یائسگی هم ممکن است دیده شود و در خانم ها بیشتر از آقـایان است.
هیچکدام از روش های درمانی لک صورت دائمی نیست و در یک جلسه نیز انجام نمی گیرد و نیاز به تجـدید درمان دارد ؛ زیرا استـعداد افراد برای ایجاد لک با این روش های درمانـی برطرف نمی گردد. به هر حال مصرف ضدآفتاب در افراد مستعد یک نیاز حیاتی در درمان و پیشگیری از لک می باشد.
عـلت های مختلفی در ایجـاد آن نقـش دارند ولی عامل اصلی تشدید کننده بیماری را اشعـه ماوراء بنفش خورشید می دانند.
علل:
مصرف دارو به خصوص داروهای پیشگیری از حاملگی ( به صورت قرص، تزریقی و یا کاشتنی ) و…. داروهای دیگر نیز در بروز آن نقش دارند.
تغییـرات هورمونی در بـدن از جـمله کـیست های متعـدد تخمــدان و یا بیماری غــده فوق کلیوی.
عطرها و دئودورانت ها و لوازم آرایشی نیز می توانند این ضایعات را ایجاد کنند.
با پیشگیری از تابش مستقیم اشعه خورشید بر روی صورت از ایجاد لک تا حد زیادی می توان جـلوگـیری کرد.
مصرف کرم های ضد آفتاب به طور
منظم با عیار بالاتر از ۲۰ به فواصل هر ۳ ساعت و همچـنین اجـتناب از تابش نور مستقیم خـورشـید بر روی صورت در افراد مستعـد، می توان از ایجـاد لک پیشگیری نمود. برای از بین بردن لک با تجویز پزشک متخصص از کرم های حــاوی هـیدروکـینون با درصدهای گـوناگـون ( نباید بیشتر از ۶ تا ۷ درصد باشد) و نیز از کرم ترتینوئین ۰۵/۰ درصد می توان اسـتفاده نمود. در صورت استفاده از این دو کرم بهتر است صبح پس از استفاده از کرم های ضدآفتاب استفاده شود.
روش های دیگـر در درمان لک صورت : لایه برداری ( PEELING ) ؛ سایش پوست به صورت مکانیکـی ( DERMABRESION & SALABRESION )؛ لـیزر؛ کـه بسـته به پوسـت افـراد انتخـاب می شود. افـراد با رنگ چـشــم روشـن و مـوهـای روشــن مـقـــدار رنگـدانـه پـوسـتی کـمتری نسـبت به پوسـت های تیره دارند و به همین دلیل نور آفتاب بیشتر در پوست این افراد نفوذ دارد و چون یکی از اثرات نور آفتاب ایجاد لک صورت و همچنین کــک و مک است برای پیشگیری و درمان ، این افراد نیاز مبرم به ضد آفتاب دارند

لاتکس ماده‌ای لاستیکی مانند است که از صمغ درختی به همین نام که در افریقا و جنوب شرقی آسیا می‌روید بدست می‌آید. بسیاری از وسایل یکبار مصرف پزشکی از لاتکس ولی از نوع مصنوعی آن ساخته می‌شوند. بدلیل استفاده روزافزون از این وسایل در بیمارستانها و مراکز درمانی بیشترین موارد حساسیت به لاتکس به دنبال استفاده از دستکشهای معاینه و دستکشهای جراحی استریل در پرسنل درمانی دیده می‌شود. ولی مردم عادی نیز از این حساسیت در امان نیستند. برخی وسایل بهداشتی خانگی از جمله کاندوم نیز از جنس لاتکس هستند که ممکن است ایجاد حساسیت کند.
حساسیت به لاتکس در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟
۱٫ بیشترین میزان حساسیت را در گروه پزشکی که به وفور از دستکش لاتکس استفاده می‌کنند می‌توان دید.
۲بیماران مبتلا به اختلالات سلولهای مغز استخوان
۳ بیماران مبتلا به اختلالات مثانه و سیستم ادراری
۴٫ سابقه انجام جراحیهای متعدد
۵٫ وجود سوند ادراری به مدت طولانی
۶٫ سابقه دیگر بیماریهای حساسیتی مانند آسم و اگزما
۷٫ سابقه حساسیت به موز، بادمجان، کیوی، ادویه‌جات و آجیل
راههای تماس با لاتکس
۱٫ تماس پوستی مانند دستکش
۲٫ تماس مخاطی مانند مصرف کاندوم
۳٫ تماس تنفسی در بیمارانی که دستکشهای لاتکس را باد می‌کنند. بخصوص بعد از اعمال جراحی برای جلوگیری از بروز اختلالات تنفسی به بیمار توصیه می‌شود که دستکشهای لاتکس را باد کند.
۴٫ تماس خونی در بیمارانی که مدت زمان طولانی از طریق آنژیوکت سرم یا دارو دریافت می‌کنند. بخش داخل رگی آنژیوکت از جنس لاتکس است.
انواع واکنشهای حساسیتی به لاتکس
۱٫ حساسیت تحریکی ناشی از تماس با لاتکس:
خفیفترین نوع حساسیت است که بصورت خشکی، خارش، سوزش، پوسته ریزی و قرمزی پوست دیده شود. معمولا به دنبال استفاده مکرر از لاتکس پدیدار می‌شود.
۲٫ حساسیت تماسی تاخیری:
علائم این نوع حساسیت با نوع قبلی تفاوت چندانی ندارد ولی شدت و وسعت درگیری آنها بیشتر است. علائم چند هفته بعد از تماس با لاتکس ظاهر می‌شوند و تا مدت طولانی باقی می‌مانند.
۳٫ حساسیت تماسی فوری:
نادرترین و شدیدترین نوع حساسیت است. بلافاصله بعد از تماس علائم حساسیت بصورت آبریزش بینی، قرمزی چشم، گرفتگی عضلانی، کهیر و خارش شدید نمایان می‌شوند. بندرت ممکن است علائم گسترده تر شوند و باعث بروز طپش قلب، لرزش اندام، درد قفسه سینه، تنگی نفس، کاهش فشار خون و حتی شوک حساسیتی گردد.
روشهای درمانی حساسیت:
در قدم اول درمان تمام وسایل لاتکس را از دسترس بیمار دور کنید.
در موارد بروز علائم خفیف می‌توان از داروهای ضد حساسیت استفاده کرد. در صورت افزایش شدت علائم، ترکیبات کورتونی به درمان اضافه خواهد شد. در موارد شدید بیماری، استفاده از اپینفرین، تزریق وریدی سرم و موارد حمایتی اورژانس ضرورت پیدا می‌کند.
هیچگونه درمانی برای از بین بردن این حساسیت وجود ندارد و بهترین اقدام در اینگونه موارد پرهیز از تماس با لاتکس است. توصیه می‌شود کسانی که سابقه ابتلا به موارد شدید حساسیت به لاتکس را داشته‌اند همیشه یادداشتی با این محتوی : “من حساسیت شدید به ترکیبات لاتکس دارم” با خود به همراه داشته باشند. چرا که این افراد در صورت بروز علائم شدید به بیمارستان منتقل خواهند شد و در آنجا اولین اقدام نصب آنژیوکت است که مستقیما در داخل رگ گذاشته می‌شود و به این ترتیب ممکن است بیمار وارد مرحله خطرناک شوک شود.
از آنجایی که با هرتماس به ماده حساسیت زا بر شدت علائم افزوده می‌گردد، بهترین توصیه به بیماران حساس به لاتکس پرهیز از هرگونه تماس با اینگونه ترکیبات است. بعضی از مواد غذایی دارای پروتئینی مشابه آنچه در لاتکس دیده می‌شود هستند بطوریکه مصرف این مواد در افراد حساس به لاتکس علائم مشابه تماس با لاتکس ایجاد کند. به این ترتیب دوری از این مواد غذایی نیز الزامی است. این مواد غذایی عبارتند از: موز، کیوی، آناناس، هلو، شلیل، انگور، انجیر، کرفس، گوجه فرنگی، عنبه، سیب، گلابی، سیب زمینی، هندوانه، گیلاس، توت فرنگی، گندم و فندق. برعکس این حالت نیز وجود دارد یعنی کسانی که به این مواد غذایی حساسیت دارند به احتمال زیاد به لاتکس نیز حساس هستند

اصطکاک و قارچ دو علت عمدهٔ خارش ناحیهٔ تناسلی هستند. مالش پوست باعث ایجاد گرما و عرق شده و لکه‌های حساس، قرمز و خارش‌دار ظاهر می‌شود. افراد چاق و خیلی فعال بیشتر دچار می‌شوند. ناحیهٔ خارش ممکن است به‌صورت لکه‌ای قرمز و کوچک ظاهر شود، اما می‌تواند به التهابی شدید با پوسته‌ریزی یا نقاط حساس و مرطوب در آنجا منجر گردد.
اگر علت قارچ باشد، خارش و قرمزی به‌تدریج ظاهر می‌شود. لکه‌های پوست فلسی شده با حاشیه‌های مشخص حلقه‌ای هستند. خارش قارچی کشالهٔ ران بیشتر در تابستان روی می‌دهد. قارچ‌ها نواحی گرم و مرطوب را برای رشد انتخاب می‌کنند. اما حتماً ایجاد عفونت قارچی نمی‌کنند.
خارش ناحیهٔ تناسلی از شپش عانه یا عامل جرب هم می‌‌تواند ناشی شود. در زنان خارش ممکن است اولین علامت عفونت مخمری باشد، مخصوصاً در افرادی که آنتی‌بیوتیک می‌خورند. و در هر دو جنس، خارش شدید و درد شدید ممکن است نشانهٔ تبخالی تناسلی باشد.
*درمان خارش ناحیهٔ تناسلی
خارش کشالهٔ ران را به‌سادگی می‌توانید درمان کنید، اما پیش از آنکه ملتهب و احتمالاً عفونی شود. خارش‌های شدیدتر را به پزشک گزارش دهید تا داروئی برای تسکین آن بدهد. در اینجا کارهائی برای رفع خارش، قبل از اینکه مشکلی جدی شود، گفته می‌شود.
پودر بزنید. برای از بین بردن خارش معمولی کمی پودر نشاستهٔ ذرت بزنید. این پودر زدن سائیدگی پوست را کاهش می‌دهد. پودر تالک هم همین کار را می‌کند، اما زنان باید در استفاده از آن احتیاط کنند، چون استفادهٔ روزانهٔ آن ممکن است گرفتاری‌های دیگر را در پی داشته باشد. گاهی سرطان تخمدان دیده شده است.
پماد بزنید. کرم‌ها و پمادهای بدون نسخه برای درمان خارش کشالهٔ ران وجود دارد. اما برای درمان دقیق باید عامل آن را بشناسید. سائیدگی ممکن است هنگام استفاده از داروهای ضد قارچ تشدید شود، چون اینها اصطکاک را کم نمی‌کنند.
پمادهای حاوی اکسیدروی یا هیدروکورتیزون بر خارش کشاله ران در اثر مالش مؤثرند. اما اگر خارش ناشی از قارچ باشد، باید از پمادهای میکونازول یا کلوتریمازول استفاده کرد.
شستشو را فراموش نکنید. عرق مکان مناسبی برای باکتری‌ها فراهم می‌کند که بعداً باعث تحریک و خارش ناحیهٔ تناسلی می‌شوند. اگر هنگام کار زیاد عرق می‌کنید، بلافاصله بعد از کار حمام کنید. اگر در خارج خانه به حمام می‌روید، با خود لباس تمیز و خشک ببرید

۱٫دو حبه انگور را شسته و تمیز کرده و آنها را از وسط به دو نیم کنید ، تکه های برش داده شده را به تمام سطح پوست خود بمالید. سپس برای حفظ خواص آن در منافذ پوست صورت را با آب سرد بشویید.
۲٫کمی آب جوش را در یک کاسه ریخته سپس دو یا سه قطره چای یا اسطوخودوس – با توجه به نوع پوست- در کاسه بریزید. موهای خود را با حوله پوشانده و برای چند دقیقه بخور بگیرید.
سپس یک قاشق غذاخوری جوش شیرین را با کمی آب مخلوط کنید تا خمیری شکل شود. این خمیر را روی جوشهای سر سیاه بمالید و بگذارید ۱ یا ۲ دقیقه همینطور بماند سپس به آرامی آنرا از پوست بخراشید و پوست را با آب گرم تمیزکنید بعد از آن برای بستن منافذ پوست ، صورت خود را با آب سرد بشویید.
۳٫در این روش ۴ عدد آسپرین و یک قاشق غذاخوری آب و کمی روغن یا عسل نیاز دارید.
آسپرین ها را در آب حل کرده و کمی روغن – روغن زیتون یا بادام و یا هر چه در دسترس دارید- را به آن مخلوط اضافه کنید البته می توانید به جای روغن از عسل استفاده نمایید. عسل و یا روغن برای چسبندگی مخلوط استفاده می شود که البته حاوی سالیسیلیک اسید می باشد که خاصیت روشن کنندگی پوست و برطرف کنندگی لکه های خشک را نیز دارد.
یک لایه نازک از خمیر را روی جوشهای سر سیاه مالیده دقت کنید که اطراف چشم ، گوشه های بینی و دور لبها آنرا نمالید. ۱۰ دقیقه روی پوست قرار داده و سپس با آب گرم بشویید و سعی کنید همراه با شستن آن جوشهای سر سیاه را از بین ببرید . در نهایت پوست را با آب سرد شستشو داده و با جوشهای سر سیاه خداحافظی کنید!
۵٫دو قاشق غذاخوری بلغور جوی دوسر، سه قاشق غذاخوری ماست و یک قاشق غذاخوری آب‌لیمو و یک قاشق چایخوری روغن زیتون را با یکدیگر مخلوط کنید و آن را روی ناحیه مورد نظر قرار دهید و پس از ۷ تا۵ دقیقه بشویید
۶٫مخلوط آبلیمو، روغن بادام و گلیسیرین و قرار دادن آن به مدت ۵ دقیقه بر روی پوست، از روش‌های خلاصی از شر دانه‌های سرسیاه است.
۷٫قرار دادن پوست خیار به مدت ۲۵ دقیقه بر روی پوست نه تنها دانه‌های سرسیاه را می‌تواند پاک ‌کند، بلکه لکه‌های پوستی ناشی از آکنه را نیز کمرنگ می‌کند.
۸٫یک خمیر از دانه‌های آسیاب شده شنبلیله و آب تهیه کنید و آن را هر شب به مدت۵ الی ۱۰ دقیقه روی پوست خود قرار دهید و سپس با آب گرم بشویید.
۹٫ دو قاشق چایخوری بی‌کربنات سدیم را در سه تا چهار فنجان آب‌جوش بجوشانید و یک حوله تمیز را با آن مرطوب کنید و روی پوست خود قرار دهید. این عمل را پنج تا شش بار در روز تکرار کنید.
۱۰٫بادام پودر شده را با کمی آب و گلاب مخلوط کرده و روی لکه‌ها قرار دهید و پس از چند دقیقه با آب ولرم بشویید