1- عوامل ارثی و ژنتیکی

عوامل ژنتیکی از جمله موثرترین و تاثیر گذارترین فاکتورها هستند . نحوه افزایش وزن و چاقی تحت تاثیر عوامل درونی و بیرونی در افراد مختلف متفاوت از یکدیگر است. مثلا چاقی در ناحیه شکم ( فرم سیب) ، رانها و باسن (فرم گلابی) ، بازو ها و کتف (فرم بوفالو) همگی اینها جنبه ژنتیکی دارد.

احتمال چاقی در فرزندانی که پدر یا مادر چاق دارند بیشتر و در فرزندانی که هر دوی آنها چاق هستند بسیار بیشتر است. تاکنون بالغ بر 250 تا 300 ژن چاق کننده شناسایی شده است. بنابراین به والدینی که اضافه وزن و چاقی دارند توصیه می گردد از بدو تولد فرزندشان بیشتر متوجه میزان کیفیت تغذیه و تحرک آنها باشند .

2- سن

از سن 25 سالگی به بعد در هر دو جنس به ازا هر 10 سال ، بین 5 تا7 درصد از میزان انرژی پایه یا بازال (میزان متابولیسم) افراد کاسته شده و به همین نسبت از میزان فعالیت آنها نیز کم میشود. بنابراین باید با افزایش سن از حجم و میزان غذاهای سابق کاست و یک برنامه منظم پیاده روی یا هر ورزش دیگری را تنظیم کرد.

3- مسائل روانی و اجتماعی

این عامل فرد را به پرخوری، بدخوری، گرایش به بعضی طعم ها و همچنین سندروم غذا خوردن نیمه شب سوق می دهد. در این سندروم فرد گاهی 50 درصد انرژی خود را در غروب و شب دریافت می کند . در این افراد اختلال در به خواب رفتن ، بیداری ناگهانی و خرخر مشاهده میشود.

در بسياري از كشورهاي پيشرفته، شيوع چاقي در بين افراد با سطح تحصيلات و درآمد پايين، بيشتر است.

معمولاَ پس از ازدواج، چاقي افزايش مي يابد.

4- عادات غذایی و عدم فعالیت بدنی (سبک زندگی )

عادات نادرست غذایی، ریزه خواری، احساس ولع خوردن شیرینی بعد از صرف غذای کافی، خوردن تنقلات و مصرف بی رویه آجیل و تخمه، میل شدید به خوردن غذاهای چرب و سرخ شده و نوشیدنی، حذف صبحانه و میان وعده روز و شب زنده داری همراه با بی تحرکی و تنبلی همه زمینه ساز چاقی هستند.

5- تاثیر داروهای مصرفی

با مصرف اجتناب ناپذیر داروهای کنترل کننده تیروئید و تخمدان، چربی، اوره، قند، درد مفاصل و داروهای آرامبخش، خواب آور،ضدافسردگی، ضد صرع، ضد بارداری و کورتون میزان انرژی پایه بدن تغییر کرده و نیاز است در میزان کمی و کیفی عادات غذایی و ورزشی تغییراتی داده شود.

6- بیماری ها

بعضی از اختلالات هورمونی مانند کم کاری تیروئید، سندرم کوشینگ و سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند منجر به بروز اضافه وزن و چاقی در افراد شود.

7- خواب

مطالعات نشان می دهد که کم خوابیدن ریسک ابتلا به چاقی را افزایش می دهد. خواب كوتاه، نظم آندوكريني را در ارتباط با اشتها و گرسنگي تغيير می دهد.در اين شرايط هورمونهاي مرتبط با اشتها،بيشتر ترشح شده و ممكن است باعث دريافت بيشتر انرژي و در نتیجه اضافه وزن و چاقي شود.